Neçə vaxtdır, bəlkə də aydır uğramıram sənə, lakin sənlə mən fikrimcə çox köhnə və ap-ayrı bir dostuq. Neçə müddətdir yazmırdım, nələr dəyişilib? Çox şey. Sən hamısını bilirsən. Bu müddət ərzində bəzi şeyləri atlatdıq, yanımızda kimlərsə olduğunu varsayaraq. Halbuki orda deyildilər, o parkda pivələmədilər, o divara yumruq atmadılar, o siqaret onların gözünü yaşartmadı, amma olsun. Hamı düşündüyü qədər əlindən gələni etdi. Problem deyil.
Bu gün hava yağışlıdır, mən də yağışa baxaraq siqaret çəkirəm. Bir də sənə yazıram, bir az da üşüyürəm. Bir şeyləri yola qoymaq üçün silkələnməliyəm deyirdim, bunun üçün də dibə vurmağa çalışırdım. istədiyim oldu -* artıq alkoqolikəm, məhlədəki alkaş qaqaş da demək olar -*
O qədər dibə vurdum ki, içmədən yata bilmirəm, bədənim öyrəşib artıq. Siqaretdən sonra ikinci bir asılılığım yarandı, amma olsun. Öz aləmimdə ayağa durmağa çalışıram. Zafer uğruna seks mübahtır, raquel. Keçmişi deşib özümü qaralamaqdan çox xoşum gəlir. Hər dəfə ipsiz-sapsız olmadığımla bağlı danışıram. indi düşünürəm, bəlkə gələcəkdə ipli-saplı oldum(kiçik bir ehtimal), ee, Sonra? So what nigga?
Başa düşürəm ki, (əslində çoxdan düşmüşəm) hər şey boşdur olum, mənim sevindiyim anlar da, kədərlənməyim də, kimləsə mübahisə də, uje belə baxıram hər şey. Bildiyin hər şey. Özüm üçün yaşamıram çünki moruk, bacarmıram yaşamağı. Bardağı aşağı əydikcə içindən su tökülür, nə qədər çox əyilsən o qədər çox tökülür. O qədər əyildim ki, elə o qədər də çox şey töküldü məndən. Hissizləşmə prosesi tamamlanmışdır, lakin tam olaraq yox. Artıq heyvanlara daha çox üzülürdüm, sonra gördüm anlamı yoxdur. Ona görə küçədəki it-pişikləri yemləməyə davam etdim, at almaqla bağlı xəyallar qurdum. 100 metr uzaqdan maşının qapısının rəngi orijinal yoxsa şkatur olduğunu bilən birisiyçün, at çox uzaq bir istək olacaqdı, amma nə deyim, həyatımı gijdıllaq kimi yaşamaq istəyirəm. Bir mənası yoxdusa, heç olmasa gijdıllaqcasına olsun.
Dəxlisiz və sevmədiyim bir yerdə işləyirəm yenə, amma bir kursa yazılmışam zordu. Elə bil ki, dibdən çıxmağa çalışıram, prosda nəyə lazımdı da bləd. Söhbət yenə eyni nöqtəyə gəlib çıxır, "her şey anlamsız" zad, ama elə deyil dostum. Yenə də çox şey boşdur, ha istədim içini doldurum, olmadı. Bu qədər.
Yaddaşımdan silinməsini istədiyim çox şey var, bu da məni sıradan bir insan edər. Gələcəyə artıq ümid işarmağa başlayıb gözümdə, bu da beni sıradan insan yapar. Yalnızlıqla yaşamağa öyrəşmişəm, artıq bitməsinin,ya da uzun sürməsinin önəmi qalmayıb. Əslində bu da məni sıradan edər. (baxma: olm, biz nası fark atıcaz peki millete?)
intiharı yoxladım olmadı, qalxmağa çalışdım olmadı, bu dəfə amma rulu hara gəldi qoymuşam, məncə yaxşı yerlərə doğru gedir. Heç bir anlayışımın olmadığı 3 sahəyə eyni anda girişmişəm, yəni yolu tanımıram, ama yol nası güzel. Sadəcə gecələr yata bilməmək və bu sonu görünməz yalnızlıq durumu olmasa zor olardı.
Gecələr niyə yata bilmirəm aq? Nəyin kədərini yaşayıram aq? Niyə belə sıradandır hər şey aq? Babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi aq?
Rahatlığı önə sürərək acıların üstünü bağlamağa çalışırıq, olsun.
Bu da son çırpınışlar, ya da ilk addımlar olsun.
Bu səfər olsun.
Olsun.
(youtube: 
)
)(youtube: )
)